
Nederlandse fans zullen zich de Dutch TT van 1980 in Assen altijd herinneren. Dat was het jaar waarin hun landgenoot Jack Middelburg een slechte start overwon en naar voren vocht voordat hij op dominante wijze wegtrok om te winnen, wat zijn landgenoot tot razernij bracht. De enorme partijdige horde zong “Jackie, Jackie!”, opgewonden om te zien hoe Middelburg zijn thuis Grand Prix won.
Middelburg maakte deel uit van het hoogwatertijdperk voor Nederlands succes in de Grand Prix-races. Wil Hartog behaalde tussen 1977 en 1981 in totaal vijf Grand Prix-overwinningen op Suzuki’s. Boet van Dulmen won in 1979 de Grand Prix van Finland op een Suzuki. In 1979 zag het trio van Nederlandse rijders in het eindklassement van de 500cc Grand Prix allemaal in de top-10 eindigen met Hartog als vierde, Van Dulmen als zesde en Middelburg als zevende.
Middelburg groeide op in de boerengemeenschap Naaldwijk, een klein stadje even ten zuidwesten van Den Haag. Hij begon halverwege de jaren zeventig met wegracen en klom snel op in de Nederlandse evenementen. Amper twee jaar na zijn start behaalde hij in 1977 zijn eerste Nederlandse landstitel.
Middelburg verwierf een reputatie als een renner met een harde neus die op het circuit geen centimeter zou toegeven en zijn fans begonnen hem ‘Jumping Jack’ te noemen nadat de Rolling Stones-hit ‘Jumpin’ Jack Flash’.
Middelburg maakte zijn GP-debuut tijdens zijn thuis Dutch TT in 1977, waar hij op een respectabele 11e plaats eindigde tijdens zijn 500cc-debuut op een Suzuki. In 1979 werd hij een vaste waarde op het GP-circuit en het duurde niet lang voordat hij een van de leidende rijders in de hoogste GP-klasse werd. In zijn eerste volledige seizoen scoorde hij een podium en eindigde als tweede achter Barry Sheene tijdens de Zweedse GP in Karlskoga.
In 1980 stapte Middelburg over van Suzuki naar Yamaha met de belofte van een machine die identiek zou zijn aan die van wereldkampioen Kenny Roberts. Zo werkte het niet helemaal.
Boet van Dulmen, in 1980 teamgenoot van Middelburg, zei dat de Yamaha GP-machines van klanten dat seizoen erg tegenvielen. De Yamaha zou een replica zijn van het fabriekswerk van Yamaha, maar Van Dulmen zei dat de motorfietsen die onafhankelijke teams dat jaar ontvingen verre van competitief waren.
“Ze beloofden ons andere motoren”, zegt Van Dulmen in een interview met Frank Weeink voor MotoPlus. “Vanaf de eerste keer dat we ze probeerden, was het teleurstellend. Het motorvermogen was minder dan verwacht en de wegligging was niet ideaal om vriendelijk in te zetten. Importeurs die de Yamaha voor rijders hadden gekocht, klaagden ook. We zaten in hetzelfde schuitje als Barry Sheene en Patrick Pons. Wij hadden op veel meer gehoopt. Nog voor de eerste race vroeg ik aan Nico Bakker of hij een frame kon maken. Maar ze konden niet meteen beginnen, omdat er betaald moest worden. Wie heeft de kozijnen betaald? Ik denk Yamaha.”
Van Dulmen raakte geblesseerd toen de nieuwe Bakker-frames werden getest, maar keek Middelburg aan bij zijn eerste test op de Salzburgring. “Met het nieuwe frame was Middelburg beter”, herinnert hij zich. “Het was niet echt veel beter, maar we probeerden positief te zijn, aangezien Yamaha het geld stak in het verbeteren van de machine.”
De start van de Dutch TT in 1980 werd uitgesteld om tijd te geven aan het werk van de bemanning van Roberts aan zijn Yamaha, die vlak voor de start problemen ondervond met de remmen. Volgens Van Dulmen werkte de vertraging in het voordeel van Middelburg, waardoor de baan een beetje kon opdrogen van de volledige natheid die het zou zijn geweest als ze op tijd waren gestart.
Jaap Timmer, oud-raceofficial in Assen, herinnerde zich de herinneringen die hij meenam aan de overwinning van Middelburg in de Dutch TT in MotoPlus. “Die slicks op de nog natte baan… Die slechte start…. En toen hij voorop kwam rijden: het gebrul van de menigte! Bij die gok met de banden had hij het geluk aan zijn zijde, maar Jack was doorslaggevend. In mijn ervaring was het niet zo’n grote verrassing als toen Hartog in 1977 won. Jack stond al op pole, dus er was al een zekere verwachting. Toch was het een verrassing dat hij won. Jack was altijd goed voor verrassingen. “
Middelburgs tweede GP-overwinning behaalde hij op Silverstone in 1980, waar hij, rijdend op een Suzuki, Roberts versloeg in een duel in de laatste ronde. Het was een van de snelste GP-finishes ooit en Middelburg had Roberts op voorsprong verslagen, iets waar maar heel weinig rijders op dat moment op konden bogen. Je kunt de race bekijken op YouTube.
Hij reed tot 1983 op het GP-circuit.
Helaas overleed Middelburg op 2 april 1984 als gevolg van hoofdletsel opgelopen de dag ervoor bij een crash met meerdere rijders tijdens een Nederlandse Nationale wegwedstrijd in Croningem.
“Jack was een heel zachtaardige man, veelzijdig en zeer droge humor.” Timmer toegevoegd. “Hij was heel rustig, maar ook met veel talent. Soms kan het een avontuur zijn om bij hem te zijn. De dag dat Jack in 1981 de Britse GP won, had hij zich verslapen en moest ik hem wakker maken. We hebben hem naar de baan gereden terwijl hij nog in zijn pyjama zat!”
Landgenoot Wil Hartog gaf misschien wel de grootste lof die je ooit zou kunnen horen van een collega-racer en GP-winnaar. “Ik zag hem altijd de snelste van ons drieën”, zei Hartog in MotoPlus over het trio Nederlandse 500cc GP-rijders, Jack, van Dulmen en hijzelf. “Hij was soms te snel. Op sommige dagen was hij onoverwinnelijk. Die dag in Assen ging alles naar zijn zin en het was een van die dagen dat hij niet te verslaan was.
“Jack en ik waren goede vrienden. Onze toenmalige vrouwen konden het goed met elkaar vinden en kleine Jacky (de zoon van Jack) kwam vaak bij ons logeren. De race op Silverstone was uitzonderlijk. Zelfs Barry Sheene was er niet in geslaagd Roberts op de baan te verslaan, maar Jack deed het wel! Hij was een groot sportman. Ik dacht veel aan hem. Hij had een groot hart. Nadat hij de Dutch TT had gewonnen, kwam hij naar mij toe en troostte mij omdat ik een zware race had gehad.”